മൃത സ്വപ്നങ്ങള്‍

രക്തം വാര്‍ന്നിതാ കിടപ്പൂ
മൃതമാം കിനാക്കള്‍
തീപ്പൊരി ചിന്നിച്ചു
വിശ്വ മഹാകാവ്യവും
പ്രാണ യാതനാ നിര്‍ഭരമീചിത്തവും
കരി വിളക്കിന്‍ മഷി പുരണ്ടു
മങ്ങുന്നു കാഴ്ചയും
ചുട്ടു നീറി പുകഞ്ഞു
പുക മണം പരത്തി
അലയുന്നിതാ വൈതാളിക ചിന്തകള്‍
നരച്ച വെയില്‍ പ്പാത
പോലെയീ രാപ്പകലുകളും
അസ്തമിപ്പൂ പ്രത്യൂഷ കാന്തി തന്‍ -
തിരി നാളവും
ചേതന അറ്റ് കിടപ്പൂ
ചോര തുടിപ്പുകള്‍
കലാപ ക്കളരിയാക്കുന്നിതാ
കാപാലികരീ
പുണ്യ ഭൂമിയെ .....
വിലപിച്ചു വീങ്ങിയോരീ
മിഴി ചെപ്പില്‍ നിന്നു -
മോലിച്ചു വീഴുന്നു പരിദേവനങ്ങള്‍
അപൂര്‍ണ്ണ മായി കിടക്കും
സമസ്യ പോല്‍ ,തിരിയാ-
നാവാതൊരു ദിശയിലേക്ക് മാത്രം
ഉറ്റു നോക്കി നില്‍പ്പൂയീ
ഘടികാരചിഹ്നവും .......
ആട്ടമറിയാതെ നിസ്വരായി
രാപ്പൂക്കളും .......
ഒരിക്കല് മുദിക്കാതോരാ
വാര്‍ തിങ്കളിന്‍ വെള്ളി -
നിലാവിനായി
praarthdhikkunnivar
pozhikkuka ushasse
ivarkkaay karuna than
chembaneer ppookkal
pakarukayee unangum
manassukalkkaayithiri
shaanthi than theerthdha kanangalum........!