ഉള്ളിലെരിയും നോവുകളൂതിക്കെടുത്തി
വരിക കൂട്ടരേയീ ശുഭദിനത്തിലേക്കായ്‌
ഒത്തുകൂടാം നമുക്കീ ചിങ്ങവെയിലിന്നൊളിയില്‍
അയവിറക്കാം മധുരമൂട്ടിത്തന്ന കനവുകളേയും
നഗരഭോഷ്ക്കിന്‍ മാലിന്യങ്ങളൊഴുക്കിക്കളഞ്ഞു
മാനസശുദ്ധരായ്‌ വെണ്‍മ തന്‍ തൂവല്‍ ചൂടി
വന്നുയീ ദിനത്തിലൊരു പുതുരാഗത്തിന്‍
പാര്‍വ്വണമഴപ്പെയ്ത്തായ്‌ നിറയുക
വിട ചൊല്ലിടാം വിഷാദ സംഗീതികള്‍ക്കും
കന്‍മഷ രഹിത ചിത്തരായ്‌ കൈകോര്‍ത്തിടാം
പുതുചിന്ത തന്‍ പരിവേഷം വഴിയുന്ന
ധ്വനിമണ്ഡപത്തിന്‍ ചിലങ്കയൊലിയുതിര്‍ത്തിടാം
ത്രസിക്കട്ടെയീ വസുന്ധര തന്‍ ഞരമ്പുകളും
നെയ്‌തെടുക്കാം ശാന്തിപര്‍വ്വത്തിന്‍ തീരങ്ങളും
നറുമണം വീശുമാ ചിന്താധാരകളെ
എതിരേറ്റു പാടിടാം നമുക്കൊരു സൌഹൃദ ഗീതവും
ഇത്തിരി നേരംകൂടിയിരുന്നു തണലേല്‍ക്കാം
പണ്ടു നാമൊത്തുകൂടിയ സ്നേഹമരച്ചോട്ടില്‍
പറഞ്ഞൊഴിക്കാം പരിഭവക്കനലുകള്‍
കോര്‍ത്തെടുക്കാം പുതുശക്തി തന്‍ ധ്വനികളും
1 comment:
അതെ. കുറച്ചു നാളേയ്ക്കെങ്കിലും എല്ലാം മറന്ന് ജീവിതം ആസ്വദിയ്ക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ അത് തന്നെ ഭാഗ്യം!
നന്നായിട്ടുണ്ട്
Post a Comment