നാട്ടുവിശേഷങ്ങളോതി തണുത്ത കാറ്റും കൂട്ടായി
ജനസാഗരമിരമ്പുന്നു രോഗനിബിഢമാം
സാന്ദ്രദുഃഖമൌനത്തിന്‍ കയങ്ങള്‍ തെളിയുന്നു
മൌനത്തിന്‍ കയത്തിലാഴുന്നു മരുന്നിന്‍ മടുപ്പുകളും
ജനിമൃതികള്‍ക്കിടയില്‍ പിടയുന്നു മനുഷ്യരും
തിങ്ങുമശാന്തി തന്‍ ഭാണ്ഡക്കെട്ടുകളുമേന്തി
കുഴിഞ്ഞ തോളുമായെരിഞ്ഞു തീരുന്നു പലരും
ഒന്നഴിച്ചുവെക്കുവാനത്താണിയില്ലാതെ
പതിയെ നീങ്ങുന്നു ചിലര്‍ ഘനശൈത്യയാമങ്ങളിലൂടെ
ഇതിഹാസസമാനമീ ജീവിതാദ്ധ്യായത്തിന്‍
കഥകളെത്ര തോറ്റിയുണര്‍ത്തണമരുണോദയത്തിനായ്‌
പാപഭാരത്തിന്‍ മുള്‍ക്കുരിശുകള്‍ പേറി
ചോര വീിണു നനഞ്ഞു നീറും വ്രണങ്ങളുമായ്‌
വാ പിളര്‍ക്കുന്നു രോഗാതുരതകളുമേറെ.
ശൂന്യമാം വഴിത്താരമാത്രം മുന്നിലലസമായ്‌
ജീവിതത്തിന്‍ മണിവീണ കൈയ്യിലേന്തി
എത്ര ജന്‍മങ്ങളീ പടിയിറങ്ങി ശ്രുതിയിടുന്നു പിന്നെയും....................... ?
No comments:
Post a Comment